 Znęcanie

Przestępstwo znęcania reguluje art. 207 kodeksu karnego, zgodnie z którym kto znęca się fizycznie lub psychicznie nad osobą najbliższą lub nad inną osobą pozostającą w stałym lub przemijającym stosunku zależności od sprawcy, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5 (§ 1).

Przestępstwa te mają specyficzny charakter, gdyż najczęściej dotyczą sytuacji mającej miejsce w domu, w gronie najbliższych sobie osób. Dlatego też często problematyczne staje się zgromadzenie materiału dowodowego, który dałby podstawy do uznania, że dane zachowanie rzeczywiście wypełnia znamiona znęcania.

W doktrynie wskazuje się m.in. na bicie, szykanowanie, lżenie, grożenie przestępstwem lub porzuceniem, kopanie, duszenie, popychanie, targanie za włosy, wykręcanie rąk, rzucanie o ścianę lub podłogę, wiązanie rąk lub nóg, wystawianie na wielkie zimno lub wielkie ciepło, zamykanie w ciemnym lub ciasnym pomieszczeniu, zmuszanie do pożycia cielesnego w obecności dzieci, napastowanie na ulicy lub w miejscu pracy, molestowanie seksualne, opluwanie, zmuszanie do wykonywania upokarzających czynności, przypalanie żelazkiem, lokówką do włosów lub papierosem, niszczenie sprzętów domowych lub pamiątek rodzinnych, wyrzucanie z domu, dręczenie głodem, nieopalanie zimnego mieszkania, niewezwanie lekarza do osoby chorej, oblewanie wodą, zmuszanie do klęczenia na grochu, zimnej posadzce, albo w innych, szczególnie przykrych warunkach, zmuszanie do spożywania alkoholu, potraw albo płynów o nieprzyjemnym smaku lub zapachu, zmuszanie do systematycznego powtarzania czynności, dłuższe pozostawienie dziecka lub osoby chorej bez opieki, pozbawienie ich należytych warunków higienicznych, odżywiania itp., poniżanie, okazywanie pogardy, lekceważenie, straszenie, awanturowanie się, zakłócanie snu, wyrzucanie z domu, zmuszanie do przebywania poza domem, zmuszanie do oglądania przykrych scen, sprowadzanie prostytutek do domu i odbywanie z nimi stosunków seksualnych podczas obecności domowników, sprowadzanie do domu alkoholików, załatwianie potrzeb fizjologicznych w części mieszkalnej domu, wzbudzanie trwogi przed śmiercią, utrudnianie korzystania ze wspólnie zajmowanego mieszkania.

Wszystkie opisane powyżej zachowania wyczerpują znamiona znęcania.

Należy jednak ustalić, czy w danym przypadku działanie to było jednorazowe, jak również intensywność tego zachowania oraz przedział czasowy. W judykaturze często przyjmuje się, że nie ma możliwości wzajemnego znęcania się nad sobą małżonków. Wynika to z tego, że pojęcie znęcania się na gruncie art. 207 kodeksu karnego zawiera w sobie istnienie przewagi sprawcy nad osobą pokrzywdzoną, której nie może się ona przeciwstawić lub może to uczynić w niewielkim stopniu. Tak więc jeżeli nie mamy do czynienia z taką sytuacją, Sąd może uznać, że zachowanie jednego z małżonków względem drugiego nie wyczerpuje znamion znęcania.

Jeśli znalazłeś się w tego typu sytuacji, osoba z którą mieszkasz znęca się nad Tobą, albo zostałeś oskarżony o znęcanie się nad domownikami – zadzwoń do mnie, ewentualnie zostaw swój numer telefonu lub wiadomość za pośrednictwem formularza kontaktowego, a ja skontaktuję się z Tobą. Umówimy się na spotkanie, w trakcie którego przedstawię Ci wszystkie możliwe sposoby rozwiązania Twojego problemu.